همه ما، مردان و زنان، هورمون های جنسی تولید می کنیم: مردانه (تستوسترون) و زنانه (استروژن). البته در مردان تستوسترون غالب است.

اما در برخی افراد، این تعادل هورمونی می تواند نامتعادل شود: میزان استروژن افزایش می یابد، در حالی که سهم تستوسترون کاهش می یابد.

به طور معمول در انسان، غده پستانی در حالت نابالغ باقی می ماند. این زمانی است که یک آنزیم وارد عمل می شود: آروماتاز. نقش آن سنتز استروژن است. در برخی از مردان، آروماتاز ​​می تواند بیش از حد فعال باشد که تستوسترون را به استروژن تبدیل می کند. بسته به حساسیت هر فرد، این استروژن های اضافی به گیرنده های غده پستانی متصل می شوند. نتیجه: غده پستانی رشد می کند و سینه ها رشد می کنند.

مراقب باشید که ژنیکوماستی را با آدیپوماستی اشتباه نگیرید. در آدیپوماستی، تجمع چربی در بافت پستان است. این وجود چربی می تواند منجر به تشکیل سینه هایی شود. این تأثیر در مردانی که پس از اضافه وزن وزن زیادی از دست داده اند و پوستشان کشیده شده است، بیشتر قابل توجه است. گاهی اوقات ممکن است هر دو ترکیب شوند، یعنی ژنیکوماستی و آدیپوماستی.

ژنیکوماستی اغلب در پسران جوان در زمان بلوغ ظاهر می شود. بیشتر اوقات، سینه هایی که در حدود ۱۲ سالگی، در شروع بلوغ ظاهر می شوند، در عرض شش ماه پس از پایان بلوغ، یعنی حدود ۱۷ سالگی ناپدید می شوند. اما گاهی اوقات فیبروز ایجاد می شود و سینه ها از بین نمی روند. این امر می تواند برای مردان جوان بسیار دشوار باشد، به خصوص اگر اضافه وزن نداشته باشند.

علل ژنیکوماستی

زمانی که هیچ دلیلی برای ژنیکوماستی وجود نداشته باشد، به آن ژنیکوماستی ایدیوپاتیک می گویند. اما ممکن است هیپرتروفی سینه ها در مردان با طبیعت پاتولوژیک وجود داشته باشد. در این مورد، انجام یک ارزیابی هورمونی برای از بین بردن هرگونه سوء ظن به تومور ضروری است، که می تواند ترشح استروژن در مقادیر زیاد را توضیح دهد.

گاهی اوقات ممکن است علل ایتروژنیک با منشاء دارویی نیز وجود داشته باشد. ژنیکوماستی در واقع می تواند پیامد درمان سرطان پروستات باشد، به عنوان مثال، عمل آن باعث عدم تعادل هورمونی می شود. اما ما همچنین متوجه ژنیکوماستی در بدنسازانی می‌شویم که استروئیدهای آنابولیک مصرف می‌کنند.

شایع ترین ژنیکوماستی مربوط به مردان جوان در سن بلوغ است. اما بزرگ شدن سینه می تواند در دو سن دیگر از زندگی ظاهر شود. در نوزادان، ۶۰ تا ۸۰ درصد نوزادان پسر شامل این موضوع می شود. این امر از انتقال استروژن توسط جفت در دوران بارداری از مادر به خون جنین حاصل می شود.

این معمولاً در ماه های اول زندگی خود به خود ناپدید می شود. پیرمرد بعد از ۵۰ سال نیز می تواند علائم ژنیکوماستی را ببیند. با افزایش سن، سطح آندروژن در مردان کاهش می یابد و تعادل به نفع استروژن تغییر می کند.

خطر ابتلا به ژنیکوماستی

افرادی که در معرض خطر ابتلا به ژنیکوماستی هستند:

---

• نوزادان (ژنیکوماستی طبیعی)
• نوجوانان (ژنیکوماستی طبیعی)
• مردان بالای ۵۰ سال (معمولا ژنیکوماستی طبیعی که به بیماری مربوط نمی شود) در حدود ۵۰ درصد موارد مبتلا می شوند.
• مردان دارای اضافه وزن بیشتر در معرض خطر ابتلا به ژنیکوماستی هستند. در واقع، بافت چربی اثر هورمونی دارد. با تبدیل آندروژن ها (ضد ژنیکوماستی) به استروژن (پرو ژنیکوماستی) عمل می کند.
• مردانی که داروهای خاصی مصرف می کنند که ممکن است بر هورمون ها تأثیر بگذارد.
• مردانی که از بیماری هایی رنج می برند که در آن هورمون ها دخیل هستند.

فیلم ژنیکوماستی – دکتر علیرضا تولیت

تشخیص ژنیکوماستی

در مواجهه با افزایش حجم سینه، پزشک آزمایش های خاصی را برای تشخیص توصیه می کند.

اغلب این موارد شامل:

• معاینه بالینی کامل از جمله سینه ها
• آزمایش خون برای بررسی سطح هورمون
• ماموگرافی برای بررسی وجود سرطان سینه
• بیوپسی

در نوجوانان لازم است قبل از انجام عمل دو سال صبر کرد زیرا ژنیکوماستی به طور کلی خود به خود از بین می رود. باید بین اشکال غده ای که نشان دهنده ژنیکوماستی واقعی هستند تمایز قائل شد: سونوگرافی انجام شده قبل از عمل باعث رشد بیش از حد غده پستانی می شود، فقط اشکال چربی که به آنها آدیپوماستیا می گویند: در این مورد سونوگرافی هیچ غده پستانی اضافی را پیدا نمی کند. و توده ای از چربی است که می توان آن را لیپوساکشن کرد.

در عمل، دو جزء غده ای و چربی اغلب با هم مرتبط هستند و این مداخله ترکیبی از لیپوساکشن محتوای چربی و برداشتن جراحی از غده پستانی است. هنگامی که پوست حالت ارتجاعی دارد و سینه خیلی بزرگ نیست، کل عمل را می توان با یک اسکار کوتاه ۳ تا ۵ سانتی متری و مشخص در زیر سینه انجام داد.

از طرف دیگر، اگر پوست زیاد باشد (مثلاً پس از کاهش وزن قابل توجه)، جای زخم طولانی تر خواهد بود. انتخاب اسکار با مشورت جراح انجام می شود و با توجه به مورفولوژی شما تعیین می شود. استفاده از لیزر در پایان مداخله باعث بهبود نتیجه اسکار ژنیکوماستی می شود.